นายศักดิชัย บำรุงพงศ์

งานศพ

ขอร่วมไว้อาลัยกับคุณศักดิ์ชัย บำรุงพงศ์ หรือเสนีย์ เสาวพงศ์ ที่เรารู้จัก พ่อของคุณศรัณญา บำรุงพงศ์(เดิม)น้อง
จ๊ะ ที่เป็นรุ่นน้องรัฐศาสตร์ มธ รุ่น 22 ผมเป็นผู้หนึ่งที่เคยพิมพ์ หนังสือปีศาจ สมัยที่ยังเรียน มธ เป็นหนังสือที่ดีมาก
อ่านแล้วเป็นแรงบันดาลใจ ที่ดี ท่านเป็นแบบอย่างนักสู้ของสังคม เป็นนักการทูตผู้สามารถ เลี้ยงลูกได้ดี มีจิตใจ
เสียสละ แม้ว่าไม่คุ้นเคยเป็นส่วนตัวแต่แอบชื่นชม ในฐานะนักเขียนที่เราชื่นชอบ ไม่เจอกับ น้องจ๊ะเลย ทราบว่า
ไปได้สามีเป็นเจ้าของบ่อน้ำมัน เพิ่งมาเห็นประวัติว่าสามีเป็นอดีต รมต ต่างประเทศอินโดนีเซีย เป็นประธานอาเซียน
ก็ขอให้ท่านไปสู่สุขคติ ด้วยความอาลัยยิ่ง

คุณ: pornchai วันจันทร์ ที่ 1 มีนาคม 2557 ตอน 17:26 น.แจ้งลบ

งานศพ

สำหรับประวัติของนายศักดิ์ชัย บำรุงพงศ์ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ พุทธศักราช ๒๕๓๓

เกิดเมื่อวันที่ ๑๒ กรกฎาคม ๒๔๖๑ ที่จังหวัดสมุทรปราการ

เริ่มงานเขียนมาตั้งแต่ทำงานหนังสือพิมพ์ และได้ทำตลอดมาอย่างนักเขียนอิสระทั้งคอลัมน์ บทความ สารคดี เรื่องสั้น และ นวนิยาย อาทิ ไม่มีข่าวจากโตเกียว ชีวิตบนความตาย ปีศาจ คนดีศรีอยุธยา ๗ แผ่นดิน ฯลฯ ลงในหนังสือพิมพ์และนิตยสารต่างๆ เช่น ศรีกรุง สยามราษฎร์ สุวรรณภูมิ ไทยรัฐ เดลินิวส์ สยามรัฐ ปิยะมิตร สยามสมัย และมติชน เป็นต้น เป็นเวลายาวนานกว่า ๕๐ ปี นามปากกาที่ใช้ คือ สุจริต พรหมจรรยา โบ้ บางบ่อ เสนีย์ เสาวพงศ์ กรัสนัย โปรชาติ สีปอย อ่องคำหนานสีมา วัลยา ศิลปะวัลลภ

ท่านเป็นผู้ที่วงการวรรณกรรมร่วมสมัยของไทยยอมรับนับถือในฐานะผู้นำทางปัญญา มีผลงานอันทรงคุณค่าทั้งในรูปของนวนิยาย เรื่องสั้น สรคดี และบทกวี วรรณกรรมของท่านให้ภาพสมจริงของสังคมที่เต็มไปด้วยปัญหา แต่เป็นปัญหาที่แก้ได้ด้วยความมุ่งมั่นในอุดมคติ ด้วยความเสียสละเพื่อส่วนรวม เป็นงานที่ให้ความหวังอันตั้งอยู่บนรากฐานของความเชื่อมั่นในสัญชาตญาณใฝ่ดีของมนุษย์ ท่านมีความชัดเจนในการสร้างงานที่กระตุ้นให้ผู้อ่านคิดต่อและคิดเอง ด้วยการใช้วิจารณญาณของตนแสดงหาทางออกอันเหมาะสมให้แก่ปัญหาของสังคม งานเหล่านี้จัดได้ว่าเป็นเสาหลักของวัฒนธรรมแห่งการวิจารณ์แห่งอิทธิพลไปยังวงการวรรณกรรมร่วมสมัย กระตุ้นให้นักประพันธ์ของไทยสร้างงานที่แสดงออกความรับผิดชอบต่อสังคมออกมาอย่างต่อเนื่องและด้วยความมั่นใจ ท่านเป็นผู้ที่มีประสบการณ์กว้างขวางและเข้าซึ้งถึงแก่นของวัฒนธรรมนานาชาติ ท่านจึงสามารถสกัดเอามรดกทางปัญญาอันมีอัตลักษณ์เป็นสากลของชาติเหล่านั้นออกมาประสมประสานกับประสบการณ์ของไทยได้อย่างดียิ่ง วรรณกรรมของท่านจึงได้รับความสำเร็จอย่างสูง อีกทั้งยังได้รับความสนใจในระดับนานาชาติจนรับการแปลเป็นภาษาต่างประเทศหลายภาษา เช่น จีน ญี่ปุ่น รัฐเซียน อังกฤษ และมาเลย์ ซึ่งเท่ากับเป็นการแสดงว่าวรรณกรรมเอกนั้นเป็นทั้งสมบัติของถิ่นกำเนิดและเป็นสมบัติของโลก

คุณ: admin วันจันทร์ ที่ 2 มีนาคม 2557 ตอน 12:14 น.แจ้งลบ