เมื่ออายุ 12 Rick ได้เรียนรู้โดยการพิมพ์ผ่าน computer ที่ออกแบบพิเศษโดยใช้การเคลื่อนไหวของศีรษะ คำแรกที่เขาพิมพ์คือ “Go Bruins!” ( Bruins เป็นชื่อทีม ice hocky ที่มีชื่อ) ทำให้ครอบครัวได้รู้ว่า Rick เป็นแฟนกีฬาตัวยงเลยทีเดียว
ความชื่นชอบในเกมการแข่งขัน ทำให้ Rick ใฝ่ฝันอยากลงแข่งวิ่งมาราธอนเพื่อหาทุนช่วยเพื่อนร่วมชั้นไฮสกูลที่ประสบอุบัติเหตุเป็นอัมพาต
คำขอนี้อาจจะฟังดูเหมือนเรื่องตลก แต่ Dick กลับไม่คิดอย่างนั้น Dick ผู้เรียกตัวเองว่า "หมูอ้วนที่ไม่เคยวิ่งได้เกินหนึ่งไมล์" ตัดสินใจลงแข่งเพื่อลูก แม้จะต้องวิ่งไปเข็นลูกไปอย่างทุลักทุเลก็ตาม
อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกครั้งที่ทั้งคู่จะได้รับการยอมรับให้เข้าร่วมแข่งขันอย่างง่ายดาย และหลายครั้งก็ต้องลงแข่งโดยที่ไม่มีใครกล้าเข้ามาพูดคุยหรือข้องเกี่ยว Dick บอกว่า "เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาจะเข้าใจว่า Rick นั้นไม่ต่างจากคนปกติคนอื่น ๆ เลย"
เมื่อ Rick ชวนหาความท้าทายใหม่ด้วยการลงแข่งไตรกีฬา ผู้เป็นพ่อก็ต้องหัดว่ายน้ำเป็นครั้งแรก และกลับไปซ้อมปั่นจักรยานซึ่งไม่ได้แตะมาตั้งแต่หกขวบอีกครั้ง แม้จะจมดิ่งลงไปทันทีที่ลองว่ายพร้อมกับลากเรือที่บรรทุกลูกชายไปด้วยในครั้งแรก แต่ Dick ก็ยังคงไม่ย่อท้อ
ความรักและการเสียสละของ Dick ไม่เพียงแต่จะให้ชีวิตใหม่แก่ลูกชายของเขาเท่านั้น เพราะการออกกำลังกายซึ่งได้กลายมาเป็นกิจวัตรประจำวันของ Dick เพื่อรักษาความฟิตให้พร้อมลงแข่งเพื่อลูกเสมอนั้นได้ช่วยให้ตัวเขาเองรอดชีวิตจากอาการเส้นเลือดหัวใจอุดตันมาได้อย่างปาฏิหาริย์
เรื่องราวของ Team Hoyt ไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของสองพ่อลูกที่ช่วยรักษาชีวิตของกันและกันเท่านั้น แต่ยังเป็นแรงบันดาลใจอันเหลือประมาณแก่คนทั่วโลก ทำให้หลายชีวิตที่เคยสิ้นหวังกลับมามุ่งมั่นได้อีกครั้ง รวมทั้งทำให้ผู้พิการมีกำลังใจและได้รับการยอมรับในสังคมมากขึ้นด้วย .... ซึ่งทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลย หากปราศจากความรักอย่างไร้เงื่อนไข และไม่มีที่สิ้นสุดของสุดยอดคุณพ่อผู้แข็งแกร่งทั้งร่างกายและจิตใจอย่าง Dick Hoyt